Monday, March 7, 2011

მწარე ტკბილი რეალობა

სამყაროში ბევრი  უცნაური მოვლენა არსებობს. მათ უმეტესობას ხალხი საკრალურ.. ზეციურ მოვლენებად და პარანორმალურ შემთხვევებად აღიქვამს თუმცა  ყოველთვის ასე როდია... მაგრამ აბა სცადეთ და დაარწმუნეთ ისინი იმაში რომ  ეს ყველაფერი (ზოგჯერ) სრულიად  ნორმალურია... დედაჩემი ყოველთვის ნორმალურად აზროვნებდა და ამიტომ არ მიჭირდა მასთან ურთიერთობა რასაც სხვებზე ვერ ვიტყვი. თუმცა როგორ გინდა  ადამიანს აიძულო აიტანოს  რომ დღითიდღე იცვლები: გეცვლება ხასიათ, სტილი, წარმოდგენები სხვადასხვა საკითხებზე. . . .
      სწორედ ამიტომ დავკარგე ბავშვობის მეგობარი  რომელთანაც 11 წლიანი მეგობრობა მაკავშირებდა  არცკი ვიცი ამაზე უნდა ვინერვიულო თუ არა  ალბათ უნდა ვინერვიულო მაგრამ რადგან ასე ადვილად გადავიტანე  ალბათ ეს ის ურთიერთობა არ იყო მე რომ მეგონა და მე რომ მეგობრობას ვეძახი. ხშირად ვფიქრობ რომ ჩემშია პრობლემა მაგრამ სიმართლე ისაა რომ არ უნდოდა მივეღე ისეთი როგორიც ვარ არადა  მე ყოველთვის ბევრს ვთმობ როცა ურთიერთობა რამედ მიღირს... ნუთუ ამის დანახვა ასეთი რთული იყო? ნუთუ ასეთი აუტანელია ცვლილება თუნდაც სასიკეთო იყოს იგი? როდის უნდა შევეჩვიოთ იმას რომ ცვლილების გარეშე ცხოვრება შეუძლებელია თუნდაც იმიტომ რომ განვითარება ცვლილებასთან ერთად  მოდის...?

1 comment:

  1. I really like your blog even though I had to translate it all haah (thank you googletranslator)I follow you now so It would be nice if you follow back at www.andreateira.blogspot.com

    ReplyDelete